mahrem bir kişi arıyorum bu dost meclisinde ( allame iqbal)

mahrem bir kişi arıyorum bu dost meclisinde  

بہ این بھانہ درین بزم محرمی جویم
غزل سرایم و پیغام آشنا گویم
بخلوتی کہ سخن می شود حجاب آنجا
حدیث دل بہ زبان نگاہ می گویم
پی نظارۂ روی تو می کنم پاکش
نگاہ شوق بہ جوی سرشک می شویم
چو غنچہ گرچہ بہ کارم گرہ زنند ولی
ز شوق جلوہ گہ آفتاب می رویم
چو موج ساز وجودم ز سیل بی پرواست
گمان مبر کہ درین بحر ساحلی جویم
میانہ من و او ربط دیدہ و نظر است
کہ در نہایت دوری ہمیشہ با اویم
کشید نقش جھانی بہ پردۂ چشمم
ز دست شعبدہ بازی اسیر جادویم
درون گنبد در بستہ اش نگنجیدم
من آسمان کہن را چو خار پھلویم
بہ آشیان ننشینم ز لذت پرواز
گہی بہ شاخ گلم گاہ بر لب جویم

bir mahrem kişi arıyorum,bu dost meclisinde

bu vesile ile dostta aşina mesajlar söylüyorum (gazeller yazıyorum)

 yalnızca sırların konuşulduğu yerde 

söz dahi hakikati örten bir perde olur

orada gönül sözünü  bakışla söyledim

aşk bakışını gözyaşı ırmağı ile yıkıyorum.

onu sana bakabilmek için temizledim

Gonca gibi içimize  binbir düğüm vuracaklar biliyorum

lakin güneşin tecelli ettiği yeri arıyorum 

varlığımın sazı dalga gibidir. selden korkmaz
bu denizde bir sahil ardağımı zannetme

asumanın , kapısı kapalı kubbesi içine sığmadım

ben bu köhne  semanın bağrına saplanmış bir diken gibiyim

uçmaktan o kadar zevk alıyorum ki yuvada oturmak bana

pek güç geliyor.

bazen bir gül dalındayım .bazen bir ırmak kenarında

ز مقام من چہ پرسی بہ طلسم دل اسیرم
نہ نشیب من نشیبی نہ فراز من فرازی

benim makamımı ne soruyorsun ? ben gönül tılsımına tutulmuşum

ne inişim iniştir ,ne yokuşum yokuş

mekanın aşağı ve yukarısından azadeyim

                                                         
         iqbal payamı maşrık

                     

                                                                                                                   

 mevlana   divanı kebir

مکن ای دوست ز جور این دلم آواره مکن

جان پی پاره بگیر و جگرم پاره مکن 

Ey dost; gönlüme cefalar ederek onu avare, yersiz yurtsuz bırakma!

Çaresiz kalmış canımı al; ciğerimi yakma!

مر تو را عاشق دل داده و غمخوار بسی است

جان و سر قصد سر این دل غمخواره مکن

Sana gönüllerini vermiş gamlı, kederli aşıkların pek çoktur!

Canın hakkı için, başın hakkı için, şu zavallı, gamlı gönlüme dokunma!

نظر رحم بکن بر من و بیچارگیم

جز تو ار چاره گری هست مرا چاره مکن

Bana, çaresizliğime, zavallılığıma acı;

senden başka çaremi bulan biri varsa, beni bırak! Sen, çaremi bulmaya uğraşma

پیش آتشکده عشق تو دل شیشه گر است

دل خود بر دل چون شیشه من خاره مکن

Gönül, senin ateş tapınağının karşısında bir şişedir!

Benim sırça bir şişe gibi olan gönlüme karşı, gönlünü taş gibi sert ve merhametsiz hale sokma!

هر دمی هجر ستمکار تو دم می دهدم

هر دمم دم ده بی‌باک ستمکاره مکن

Her an cefacı ayrılığın, bana ayrılığın nefeslerini veriyor!..

 0 nefesleri korkusuzca üfle ama, cefa etme!

تن پربند چو گهواره و دل چون طفل است

در کنارش کش و وابسته گهواره مکن

bedenim  bend bend  bir beşiğe benziyor; gönlümse, o beşikte uyuyan çocuk

Çocuğu,  kucağına al, göğsüne bastır! onu beşikte bırakma

پیش خورشید رخت جان مرا رقصان دار

همچو شب جان مرا بند هر استاره مکن

Güzel yüzünün güneşi nurunda, benim canımı bir toz zerresi gibi oynat;

canımı, gece gibi her yıldıza bağlama!..

ز دغل عالم غدار دو صد سر دارد

سر من در سر این عالم غداره مکن

Merhametsiz, gaddar dünyanın hileden iki yüz başı var. 

Benim başımı şu gaddar dünyaya bağlama!

...............

خمر یک روزه این نفس خمار ابد است

هین مرا تشنه این خاین خماره مکن

Şu bir günlük şarabının sonsuz bir mahmurluğu var; 

beni, bu hain meyhanecinin şarabına susatma

..................