can meyletmez bu cihana, cananın cemali yoksa her kim ki cananı yoktur .gerçekte o da yoktur.

نی قصهٔ آن شمع چگل بتوان گفت

نی حال دل سوخته دل بتوان گفت

غم در دل تنگ من از آن است که نیست

یک دوست که با او غم دل بتوان گفت

ne o çiğil mumunun hikayesi söylenebilir

ne de gönlü yanmış olan aşığın  hali  söylenebilir

daralmış gönlümde gam  var .şu sebebten

bir dost yok ki gönül gamı ona söylenebilir.

             

خوشا نماز و نیاز کسی که از سر درد

به آب دیده و خون جگر طهارت کرد

namazı ve duası ne hoştur o kimse ki

derd ve gözyaşıyla , ciğer kanıyla  abdest aldı

   126    حافظ   غزلیات

جان بی جمال جانان میل جهان ندارد

هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد

can  meyletmez bu cihana, cananın cemali yoksa 

her kim ki cananı yoktur .gerçekte o da yoktur.

با هیچ کس نشانی زان دلستان ندیدم

یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد

hiç kimsede  o gönül alandan bir nişane görmedim

ya benim haberim yok.ya o nişan koymamış

هر شبنمی در این ره صد بحر آتشین است

دردا که این معما شرح و بیان ندارد

bu sevgilinin aşkı yolunda  her şebnem  yüzlerce  ateş denizidir

ne yazıkki  ki bu muammanın şerh ve beyanı yoktur

سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن

ای ساروان فروکش کاین ره کران ندارد

feragat konağı  elden  bırakalamaz

ey kervancı  dur!   bu yolun sonu yok 

چنگ خمیده قامت می‌خواندت به عشرت

بشنو که پند پیران هیچت زیان ندارد

beli bükülmüş çeng  seni işrete çağırıyor

dinle  bu ihtiyarın sözünü.dinlemekten sana ziyan gelmez

ای دل طریق رندی از محتسب بیاموز 

مست است و در حق او کس این گمان ندارد

gönül!  rindlik  yolunu muhtesipten öğren

sarhoş geziyor.ancak kimse kuşkulanmıyor ondan

احوال گنج قارون کایام داد بر باد

در گوش دل فروخوان تا زر نهان ندارد

zamane  karun'un  hazinelerini    yele verdi .(berbad etti)

bu ahvali gönül kulağına  anlat ki  o da içinde  altınlar saklamasın

گر خود رقیب شمع است اسرار از او بپوشان

کان شوخ سربریده بند زبان ندارد

eğer  kendine rakip   mum  olsa.  yinede  sırlarını ondan gizle

çünkü başı kesilmiş  o (tiyneti gevşek)

 mumun dilinde düğüm yoktur.

کس در جهان ندارد یک بنده همچو حافظ

زیرا که چون تو شاهی کس در جهان ندارد

dünyada kimsenin  hafız gibi bir kulu yok.

çünkü dünyada  kimseninde senin gibi bir şahı yok. 

مرا مثل نسیم آوارہ کردند

دلم مانند گل صد پارہ کردند

نگاہم را کہ پیدا ہم نبیند

شہید لذت نظارہ کردند

Beni  rüzgar gibi  avare yaptılar

gönlümü gül gibi yüz parçaya böldüler

apaçık olanı görmekten aciz olan görüşümü

bakış lezzetinden şehid ettiler

allame ikbal

بینی جہان را خود را نبینی

تا چند نادان غافل نشینی

نور قدیمی شب را بر افروز

دست کلیمی در آستینی 
بیرون قدم نہ از دور آفاق

تو پیش ازینی تو بیش ازینی

از مرگ ترسی ای زندہ جاوید؟

مرگ است صیدی تو در کمینی

جانی کہ بخشد دیگر نگیرند

آدم بمیرد از بی یقینی

صورت گری را از من بیاموز

شاید کہ خود را باز آفرینی 

cihanı görüyorsun

kendini görmüyorsun

ta ne  zamana  kadar böyle cehil ve gaflette kalacaksın

gel geceyi kadim nurunla aydınlat

musanın eli senin yeninin içinde

ufukların dışına  adım at

sen hepsinin üstünde yaratılmış varlıksın

hayatın ebedi iken, sen  ölümden mi korkarsın

ölüm  sana avdır . sensin pusuda olan

bir can bağışlanmış  sana  artık geri alınmaz

yakini elde edemeyen insan  ölüdür. bil

ressamlığı gel benden öğren

belki kendini tekrar yaratırsın

                 allame ikbal

می تراشد فکر ما ہر دم خداوندی دگر
رست از یک بند تا افتاد در بندی دگر
her an fikrimiz başka bir  huda vücuda getiriyor
bir bağdan (tuzak)  kurtulanca  bir başka bağa düşüyor
بر سر بام آ ، نقاب از چہرہ بیباکانہ کش
نیست در کوی تو چون من آرزومندی دگر
ufkumuzda doğ ve  pervasızca yüzünden perdeyi çek
senin diyarında benim gibi aşık yoktur.
بسکہ غیرت میبرم از دیدۂ بینای خویش
از نگہ بافم بہ رخسار تو رو بندی دگر
ben gören gözümü kıskanıyorum  öyleki
senin yüzüne bakıştan. bir örtü örüyorum
یک نگہ یک خندۂ دزدیدہ یک تابندہ اشک
بہر پیمان محبت نیست سوگندی دگر
bir bakış bir gizli tebessüm bir  gözyaşı
başka  bir  yemine  gerek yoktur . sevgiye inandırmak için
عشق را نازم کہ از بیتابی روز فراق
جان ما را بست با درد تو پیوندی دگر
aşkın zarifliği ; ayrılık gününün  zaafından
canımızı  senin derdine  bağlayan  başka bağ  vücüda getirdi.
تا شوی بیباک تر در نالہ ای مرغ بہار
آتشی گیر از حریم سینہ ام چندی دگر
ey bahar kuşu daha pervasız terennüm etmek için
gönlümün hareminden biraz ateş al
چنگ تیموری شکست آہنگ تیموری بجاست
سر برون می آرد از ساز سمرقندی دگر
timur çengi kırıldı. fakat ahengi  hala bakidir
başka bir semerkand zuhur ediverir
رہ مدہ در کعبہ ای پیر حرم اقبال را
ہر زمان در آستین دارد خداوندی دگر
ey harem piri  kabede  ikbale  yol verme 
o her zaman yeninde bir huda taşır.

                عطار دیوان اشعار  غزلیات

هر شبی وقت سحر در کوی جانان می‌روم

چون ز خود نامحرمم از خویش پنهان می‌روم

her  gece seher vakti, sevgilinin  mahallesine gideriz

öyleki kendimize  mahrem değiliz. kendimizden  gizli gideriz

چون حجابی مشکل آمد عقل و جان در راه او

لاجرم در کوی او بی عقل و بی جان می‌روم

akıl ve can  onun yolunda .bize müşkilat ve perdedar oldu.

şüphesiz onun mahalline  akıl ve canı terkedip. gideriz

همچو لیلی مستمندم در فراقش روز و شب

همچو مجنون گرد عالم دوست جویان می‌روم

leyla gibi onun firakında gece gündüz  hüzünlendim

mecnun gibi o sevgiliyi arayarak, alemi dolaştım.

هر سحر عنبر فشاند زلف عنبر بار او

من بدان آموختم وقت سحر زان می‌روم

her seher anber dağılır. anber yağar zülfünden

ben  ondan öğrendim. vakti seher ona giderim.

feridun attar  divanı gazeliyat