sufiler elbiselerini mey'e rehin vermekten geri durdular. varsın meyhanede kalan bizim hırkamız olsun خفظ

                           

من ای دانشوران در پیچ و تابم
خرد را فہم این معنی محال است
چسان در مشت خاکی تن زند دل
کہ دل دشت غزالان خیال است

مرا روزی گل افسردہ ئی گفت
نمود ما چو پرواز شرار است
دلم بر محنت نقش آفرین سوخت
کہ نقش کلک او ناپایدار است

ey alimler  bilginler ! ben ıztırap içindeyim.
akıl imkanı yok bunun manasını anlamaya
bu gönül nasıl bir avuç toprağa tahammul ediyor.
gönül ki hayal ceylanlarının dolaştığı çöldür.

Birgün bana solmuş bir gül dedi ki
bizim varlığımız bir kıvılcıma benzer 
gönlüm yanıyor şu yaratıcının nakş ve sanatının zahmetine
onun kaleminin nakşı payidar kalmıyor.

allame ikbal tur lalesi

      gazel 184
دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستانه زدند

آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه کار به نام من دیوانه زدند

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه

چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند

Dün gece gördüm, melekler meyhane kapısını çaldılar; Âdem‟in balçığını yoğurup. şarap kadehi yaptılar.

Gizli alemin  hareminde oturanlar,
Melekût âleminin  iffetli dünyasında  yaşayanlar.
Meyhane yolunda oturan ben garible,sarhoşçasına şarap içtiler.


Gökler emanet yükünü çekemeyince   kura çektiler; 
Kur'a  benim gibi divaneye çıktı.!

yetmiş iki milleti mazur görüver.
gerçekleri görmeyince efsane yoluna saptılar.

..................................

           gazel 178

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وان که این کار ندانست در انکار بماند

اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن
شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند

صوفیان واستدند از گرو می همه رخت
دلق ما بود که در خانه خمار بماند

محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد
قصه ماست که در هر سر بازار بماند

هر می لعل کز آن دست بلورین ستدیم
آب حسرت شد و در چشم گهربار بماند

جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت
جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند

گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس
شیوه تو نشدش حاصل و بیمار بماند

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر
یادگاری که در این گنبد دوار بماند

داشتم دلقی و صد عیب مرا می‌پوشید
خرقه رهن می و مطرب شد و زنار بماند

بر جمال تو چنان صورت چین حیران شد
که حدیثش همه جا در در و دیوار بماند

به تماشاگه زلفش دل حافظ روزی
شد که بازآید و جاوید گرفتار بماند



Gönüle mahrem olan, yarin hareminde  kaldı.
Bu işi anlamayan inkâra düştü.

Gönlüm, sır perdesini geçtiyse beni ayıplama. 
Allaha  şükürler olsun, gönlüm zan perdesinde kalmadı 

sufiler elbiselerini mey'e  rehin vermekten geri durdular.
varsın meyhanede kalan bizim  hırkamız  olsun

Muhtesip şeyh olunca kötü düşüncelerini unutup gitti!
Her pazar başında söylenip duran yalnız bizim maceramız! kaldı

O billûr elden aldığımız lâl renkli şarab hasret suyu oldu 
inci gibi yaş döken gözlerimizde kaldı.

Ezelden ebede kadar,  Gönlümden başka aşka düşüp 
Aşık olan hiç kimseyi duymadım.
  
Bu dönen kubbede aşk sözünün sesinden daha hoş 
bir yadigâr kaldığını görmedim.

Nergis, gözüne özendi, fakat şiveni elde edemedi ki
Sadece hasta ve mahmur bir hale düşüp kaldı, işte o kadar!

 Bir hırkam vardı, yüzlerce ayıbımı örterdi.
 hırka, şaraba ve çalgıya rehin oldu, elimde kalan yalnız bir zünnar!

 Çin sureti, senin güzelliğine öyle hayran oldu ki
 macerası her yerde kapılarda, duvarlarda kaldı

Hâfız‟ın gönlü, zülfünün seyrangâhına gitti 
 bir gün olur tekrar gelirim diye 
ancak Sonsuza kadar orada tutuldu. kaldı...

hafız gazeliyat

ali şeriati yalnızlık sözleri 2

و ﻣﻦ ﮔﺎه ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ، ﯾﺄس ﻓﻠﺴﻔﯽ، ﮔﺎه ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﻓﮑﺮي و ﺧﻸ اﻋﺘﻘﺎدي، ﮔﺎه ﺑﯽ اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ و ﻫﻤﻪ ﮐﺲ، ﮔﺎه آﺷﻔﺘﮕﯽ وﺿﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﮔﺎه ﺑﺤﺮان ﻫﺎي روﺣﯽ ﺧﺎص روﺷﻨﻔﮑﺮان 
ﺑﻮرژوا و دردﻫﺎي ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺮﻓﻪ اﺷﺮاﻓﯽ و ﮔﺎه اﺧﺘﻼﻻت ﻋﺼﺒﯽ و رواﻧﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﻨ و ﺳﺮﮐﻮﻓﺘﮕﯽ ﻫﺎي اﯾﻦ ﻏﺮﯾﺰه ﮐﻪ در او ﻋﻘﺪه اي ﺳﺨﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﺮدم از ﺧﻮﯾﺸﺎﻧﺶ و ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ راﺳﺖ اﺳﺖ و او ﻫﺮﮔﺰ در ﻋﻤﺮش ﻧﻪ ﻫﻮﺳﺶ ﺷﮑﻔﺖ )ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎر ﺑﻮد( و ﻧ ﻫﺮﮔﺰ دﻟﺶ ﺳﯿﺮاب ﻋﺸﻖ ﺷﺪ )ﮐﻪ دﻟﺶ ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ آﻓﺮﯾﺪن آن را ﻧﺪاﺷﺖ و از اﯾﻦ اﺳﺘﻌﺪاد ﻋﺎﺟﺰ
ﺑﻮد و ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ارﯾﮏ ﻓﺮوم ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﭽﻮن دﯾﮕﺮ ﻫﻨﺮﻫﺎ و ﻧﺒﻮغ ﻫﺎ اﺳﺘﻌﺪاد وﯾﮋه ا اﺳﺖ و ﮐﻢ اﻧﺪ دل ﻫﺎﺋﯽ ﮐﻪ اﺳﺘﻌﺪاد ﺧﻠﻖ ﻋﺸﻖ ﻫﺎﺋﯽ ﺑﺰرگ و زﯾﺒﺎ و ﻧﻔﯿﺲ و ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ زﯾﺒﺎﺋﯽ اي ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺎر دل او ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ و راﺳﺘﯿﻨﻦ ﺣﺎﻻ و درد و 
ﺧﻮاﺳﺖ او ﺑﺎﺷﺪ در ﺳﺮ راﻫﺶ ﺳﺒﺰ ﻧﺸﺪ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺒﻮغ ﻫﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ رﺷﺪي ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ و روح ﻫﺎﺋﯽ ﮐﻪ اﺳﺘﺎد روح ﭘﺮوري ﻧﻤﯽ ﯾﺎﺑﻨﺪ و ﻧﺎﺷﮑﻔﺘﻪ و ﻧﺎرﺳﺘﻪ در دل ﺧﺎك 
اﻧﺪاﻣﺸﺎن ﻣﺪﻓﻮن ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎر دل ﻫﺎﺋﯽ ﻧﯿﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺻﯿﺎدان ﻫﻮﺷﯿﺎر و زﺑﺮدﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﻫﺎي زﯾﺒﺎ و ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ و ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺮوازي ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻮد و در ﻧﺨﺠﯿﺮﮔﺎه زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﮐﺸﺘﻪ اﻧﺪ و ﺟﺴﺘﻪ اﻧﺪ و ﮐﻤﯿﻦ ﮐﺮده اﻧﺪ و اﻧﺘﻈﺎر ﮐﺸﯿﺪه اﻧﺪ و... ﺻﯿﺪﺷﺎن را ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﻪ ﺻﯿﺪ ﭼﻬﺎرﭘﺎﯾﺎن و ﻣﺮﻏﺎن ﺗﻠﺦ 
ﮔﻮﺷﺖ  و زﺷﺖ ﭘﺮ و ﺑﺪ ﭘﺮواز ﻫﻢ دل ﻧﺒﺴﺘﻪ اﻧﺪ و ﺗﻦ در ﻧﺪاده اﻧﺪ و داﻣﺸﺎن ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺧﺎﻟﯽ ﻣﺎﻧﺪ
و از اﯾﻦ ﺷﮑﺎرﮔﺎه ﺣﯿﺎت ﺑﺎ دﺳﺘﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺎز ﮔﺸﺘﻪ اﻧﺪ و در آﻏﻮش ﻣﺮﮔﺖ ﺳﺮد و ﺑﯽ اﻣﯿﺪي ﺧﻔﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ

ben "bazen felsefi  ümitsizlik ,fikri perişanlık bazen inanç boşluğu ,bazen herşeye ve herkese karşı bir inançsızlık,bazen  toplumsal gerginlik bazen burjuva aydınlarına özgü ruhsal bunalımlar  ve elit  tabakasının dertleri ,bazen yakınlarınında ifade ettiği gibi cinsel baskıdan  kaynaklanan sinirsel ve  ruhsal  bunalımlar." diye cevap vermeye çalıştım.O hayatı boyunca ne bir defa heveslendi nede kalbi aşkla doldu.yüreği onu yaratma gücüne sahip değildi.bu kabiliyeti yoktu. erich fromm un dediği gibi  aşkta diğer sanatlar ve kabiliyetler gibi özgün bir kabiliyettir.

güzel ve büyük aşkları yaratabilen kalpler çok azdır.

veya kalbin hoşlanacağı  bir güzellik halinde dertlerine ve isteklerine layık bir muhatab göremedi.

nitekim birçok kabiliyetler geliştirecek ortam bulamıyor.ve nice ruhlar kendini yetiştirecek bir üstada erişemiyor; 

bölylece kalp toprağına gömülüyor,gelişemiyor.bir çok yüreklerde vardırki  akıl avcıları,güzel güçlü ve yüce aşk ustalarıdır.hayatı boyunca aramışlar ,beklemişler;ama avlayamamışlardır.

onlar ayrıca dört ayaklı hayvanlara ve eti yenmeyecek kadar kötü kuşlarada gönül vermemiş.istememişlerdir.tuzakları boş kalmış  ve hayat avından eli boş dönmüşlerdir.soğuk ve ümitsiz bir ölümün kucağına yatmışlardır.  zira

"روح ﻫﺎي زﯾﺒﺎ ﮐﺒﮑﺎن ﺧﻮش ﺧﺮام وﻻﯾﺖ ﻋﺸﻖ اﻧﺪ و ﻫﻤﻮاره در آرزو و ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺑﺎزي ﮐﻪ از آﺳﻤﺎن ﻓﺮود آﯾﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎن ﺟﻨﮓ زﻧﺪ و ﻣﻨﻘﺎر در ﭘﺮﻫﺎي ﻧﺮم و رﻧﮕﯿﻦ
سینه  ﺷﺎن ﻓﺮو ﺑﺮد و ﻗﻠﺐ ﮐﻮﭼﮏ و ﮔﺮﻣﺸﺎن را ﺑﺸﮑﺎﻓﺪ و ﺑﻪ ﺑﺎد و ﻣﻨﻘﺎر و ﭼﻨﮕﺎل ﻫﺎي ﺟﺬﺑﻪ
   شان   ﺑﮕﯿﺮد و ﺻﯿﺪ ﺷﺎن ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﺷﺎن ﺑﺮدارد و ﺑﻪ ﻗﻠﮥ ﻣﻐﺮور و ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻮﻫﯽ، ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ
آرام و ﻣﺤﺮم و دوردﺳﺘﺸﺎن ﺑﺮد و در ﺧﻢ ﺻﺨﺮة ﺳﻨﮕﯽ، ﭘﻨﺎه ﺧﺎﻣﻮش و ﺧﻠﻮت ﮐﻮﻫﯽ ﺑﺎ وی آﺷﯿﺎن ﺳﺎزد"
. و اﯾﻦ اﺳﺖ آﻧﭽﻪ ﻣﻦ از ﻣﻌﻨﯽ اﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺳﻨﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻢ 
همچو ﮐﺒﮑﯿﻢ در وﻻﯾﺖ ﺧﻮﯾﺶ         ﻣﺎﻧﺪه در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺑﺎزاﻧﯿﻢ!
و اﯾﻦ اﺳﺖ ﻣﻌﻨﯽ اﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺳﻌﺪي ﮐ 
ﯾﮑﯽ ﻧﻐﺰﺑﺎزي ﮐﻨﺪ روزﮔﺎر       ﮐﻪ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪت ﭘﯿﺶ آﻣﻮزﮔﺎر
ﻋﯿﻦ اﻟﻘﻀﺎة  همادنی
"Güzel ruhlar aşk vilayetinin  nazlı ve hoş keklikleridir.sürekli gökten inecek pençesine alacak .küçük ve sıcak kalbini yaracak. avlayacak ,göklere kaldıracak ,uzak ,mahrem ve sesiz yüce dağlara götürecek ve onunla büyük kayalıkların zirvesinde sessiz ve sakin bir köşede yuva yapacak bir atmacayı ve arzularlar."
aynul kudat  hemedani
keklik gibi kendi velayetinde 
kalmış atmacaları arıyorum.
senai
zaman güzel bir oyun oynasada 
onu üstadın yanına oturtsa 
sadi 


************************
مهراب جهان، جمال رخساره ی ماست
ســلــطـان جـهان این دل بیچاره ماست

شور و شر و کفر و توحــیـــد و یقین
در گوشه ی دیده های خون باره ی ماست

ﻋﯿﻦ اﻟﻘﻀﺎة  همادنی

cihanın mihrabı bizim güzel bakışımızdır
bu cihanın sultanı  bizim yaralı gönlümüzdür.

Öfke, şer , küfr  , tevhid ve yakin 
gözlerimizin köşesine yağmış kanlı gözyaşlarımızdır.
Aynul kudat 

kaynağına henüz ulaşamadığım
Aynul kudat hemedaniye ait bir şiir

Hangisi benim geldiğim yol, ey gönül?
Geri dönmem için söyle, yabancıyım ey gönül.

Her adımda bin tuzak var ey gönül,
Adam olmayanlara aşk haram, ey gönül. 

Talihsizliğin düğümü çözülemez.
Bu dertler kimseye anlatılamaz.

Felek bizim için hep üzüntü eker durur,
Asla bu tohumdan mutluluk alınamaz.

Bendeki üzüntüler, bendeki sıkıntılar,
Kargada olsaydı, üzüntüsünden yaşlanırdı.

Sadece adı kaldı bende bu gönlümün,
Sonu ne olur bilmem acaba bu gönlümün?!

Ey felek, gönlümü altüst ettin!
Bu yorgun gönlümü hep incittin!

Başka bir oyun çıkardın arkasından perdenin,
Ne ilginçliklerin var, arkasında perdenin