Seher vakti bülbül hikayesini anlattı

سحر بلبل حکایت با صبا کرد

که عشق روی گل با ما چه‌ها کرد
seher vakti bülbül,  sabah meltemine  gülün hikayesini anlattı
"gülün yüzüne olan aşkım bana neler  etti neler!" dedi

از آن رنگ رخم خون در دل افتاد

و از آن گلشن به خارم مبتلا کرد
O yanak rengi yüzünden yüreğim kanamaya başladı.
O gül bahçesi yüzünden dikenler canımı yaktı.

غلام همت آن نازنینم

که کار خیر بی روی و ریا کرد
O nazlı dilberin himmetine kul köleyim
Çünkü ikiyüzlülük etmeden hayırlı bir işte bulundu.

من از بیگانگان دیگر ننالم

که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
Artık yabancılar yüzünden yakınmıyorum
Çünkü bana ne ettiyse ,o aşina sevgili etti

گر از سلطان طمع کردم خطا بود

ور از دلبر وفا جستم جفا کرد
Sultandan bir şey  bekledimse ,bu bir hataydı.
Dilberde vefa aradım.ama bana cefa etti.

خوشش باد آن نسیم صبحگاهی

که درد شب نشینان را دوا کرد
Allah selamet versin ,o seher yeline
Geceleri uykusuz geçiren aşıkların derdine deva buldu

نقاب گل کشید و زلف سنبل

گره بند قبای غنچه وا کرد
Gülün yüzünden örtüsünü çekti,sümbülün zülüflerini dağıttı.
Goncanın abası üstündeki düğümlü düğmeleri çözdü.
به هر سو بلبل عاشق در افغان

تنعم از میان باد صبا کرد
Aşık bülbül her yerde feryat figan içindeyken
sabah meltemi bu arada fırsat bulup sebeplendi

بشارت بر به کوی می فروشان

که حافظ توبه از زهد ریا کرد
meyhaneler sokağına müide götür.
çünkü hafız iki yüzlülük dolu zahitlikten tövbe etti.

وفا از خواجگان شهر با من

کمال دولت و دین بوالوفا کر
Şehrin ileri gelenleri arasında bana
sadece devletin ve dinin kemali olan bül vefa vefalı davrandı.

                                                                                                      Hafızı şirazi g 130